Hallo, ik ben Isabel en ik ben onlangs voor het eerst in Marokko geweest. Hier neem ik je mee op mijn reis door het land en de cultuur en deel ik mijn ervaringen met je.
Vroeg in de ochtend verlaat ik het koude, regenachtige Hamburg en stap ik op het vliegtuig. Samen
met de opkomende zon groeit de voorpret voor het avontuur dat voor de deur staat – Marokko!
Na een korte tussenstop in Madrid verschijnt er rond het middaguur onder mij een heel nieuw beeld: een kaal landschap met palmbomen en terracottakleurige daken, omlijst door de met sneeuw bedekte toppen van het Atlasgebergte.
Aangekomen in Marrakech wissel ik geld op de luchthaven, activeer ik mijn eSim op mijn telefoon en voel ik de eerste zonnestralen op mijn huid. Mijn eerste accommodatie is een riad – een traditioneel Marokkaans herenhuis met een open binnenplaats, vaak versierd met kunstige tegels en een kleine fontein. Deze verborgen oases liggen diep in de medina, het historische centrum van de stad, waar geen auto’s meer rijden. De laatste meters moet ik dus lopen – maar niet alleen! Nauwelijks heb ik een voet uit de taxi gezet, of een van de vele jonge bagagedragers die hier met hun handkarren klaarstaan, grijpt mijn rugzak en baant zich snel een weg door de smalle steegjes. Aangekomen bij de riad is hij blij met een paar dirham (de Marokkaanse munteenheid) als dank.
Marrakech – kleuren, kruiden en de chaos van de medina
Marrakech is een vuurwerk voor de zintuigen. Ik slenter door de medina, langs geurende kruidenkraampjes, felgekleurde stoffen en kunstige lampen. De handelaren roepen door elkaar en proberen mensen met een charmante glimlach hun winkels binnen te lokken. Wie in koopstemming is en goed kan afdingen zal zich hier vermaken, want dat hoort bij de cultuur. In de vele smalle steegjes kun je makkelijk verdwalen, maar als je alleen maar naar „Plaza” vraagt, wordt je al snel de weg gewezen naar het beroemde Jemaa el-Fna, het centrale plein van de stad. Overdag lijkt dit een gewone markt, maar ‘s avonds verandert het in een fantastisch schouwspel: vuurspuwers, muzikanten, dansers – heel veel culinaire specialiteiten, van slakken en schapenkoppen tot sappige dadels en verse vruchtensappen. Wie een sterke maag heeft, kan hier zeker naar hartenlust proeven!
Mijn persoonlijke insidertip voor Marokko: de Gallery Kasbah en een
rugzak, evenals een
heuptasje voor onderweg.
Gelukkig zijn er overal in Marrakech idyllische dakterrassen – de perfecte
schuilplaats. Of het nu onder de middagzon is of ‘s avonds, als het je op het
grote plein te druk wordt. Hoog boven de drukte sluit ik de dag af met een vers gezette muntthee. Deze wordt hier traditioneel vanuit grote hoogte in de glazen geschonken – niet alleen voor de show, maar om respect te tonen en een lichte schuimlaag te creëren die de aroma’s van de thee versterkt.
Magie boven de wolken – een ballonvaart bij zonsopgang
De volgende dag word ik nog voor het ochtendgloren uit bed gehaald. Marrakech
slaapt nog, terwijl ik in een jeep naar de stadsrand rijd. Het doel: een
ballonvaart over het uitgestrekte landschap van Marokko. De kou van de nacht hangt nog in de
lucht, maar zodra de eerste zonnestralen de horizon raken, begint de magie.
Langzaam stijgen we op, en met elke meter wordt de wereld onder mij kleiner. Er strekken zich
uitgestrekte vlaktes uit, onderbroken door kleine dorpjes en olijfboomgaarden, terwijl in de verte het
Atlasgebergte baadt in warm ochtendlicht. Het uitzicht is adembenemend. Voor een
moment lijkt de tijd stil te staan – alleen ik, de stilte en de opkomende zon.
De steenwoestijn van Agafay - 1001 nacht ervaring
Na deze ervaring trekt het me verder de wijde wereld van het land in. Omdat ik echter geen tijd had voor de lange reis naar de Sahara, koos ik voor de steenwoestijn van Agafay – een indrukwekkend alternatief. Het landschap is kaal – zachte zand- en steenformaties strekken zich tot aan de horizon uit, waar in de verte de besneeuwde toppen van het Atlasgebergte oprijzen.
Er zijn kleine kampen die met gezellige tenten, traditionele diners en nachtelijke kampvuren onder de sterrenhemel, een echt 1001-nacht gevoel creëren. Een plek waar je het dagelijks leven achter je laat en gewoon geniet van het moment.
Essaouira – vakantiesfeer aan de kust
Een hoogtepunt van de reis is het kleine havenstadje Essaouira aan de Atlantische kust. In plaats van hectiek waait hier een frisse zeebries met een relaxte hippiesfeer door de steegjes. De wit-blauwe huizen geven dat vakantiegevoel, wat door de muzikanten in de kleine cafés wordt versterkt. Ik breng de dag door met slenteren over de markten, koop een fles arganolie – het „vloeibare goud van Marokko” – en steek mijn voeten in zee. Een aanrader is een kookcursus waarin je leert de traditionele tajine in de aardewerken pot te bereiden.
Een eerlijke kijk op Marokko
Op de drie uur durende reis van Essaouira terug naar Marrakech laat ik mijn indrukken van Marokko nog eens de revue passeren. Hoe fascinerend en prachtig het land ook is, er zijn dingen die me aan het denken zetten. Terwijl katten hier erg gewaardeerd worden en overal op straat liefdevol gevoerd worden, hebben veel andere dieren minder geluk. Ook de exotische „attracties” op het Jemaa el-Fna plein, van apen tot slangen, laten een speciaal gevoel achter.
Marokko is een ongelooflijk gastvrij land, maar ook een land waar veel armoede heerst – dat merk je als reiziger op elke hoek. Terwijl het landschap buiten het autoraam voorbij zoeft, besef ik dat Marokko vol contrasten is. Magische momenten en uitdagingen liggen vaak vlak bij elkaar.
Bye bye Marokko
Voordat ik terug naar huis ga, breng ik nog wat tijd door in Marrakech. Op een van de
talrijke dakterrassen geniet ik van een laatste thee, terwijl de gebedsoproepen van de
muezzin door de stad galmen. Marokko laat indrukken achter die blijven – in de vorm van
herinneringen, geuren, smaken, ontmoetingen en verhalen.
Eén ding is in ieder geval zeker: ik kom terug!
.png?ts=1750248569)
_400x400 Kopie.png?ts=1760433160)
.png?ts=1750248453)
